سالها به طول انجامید تا مهندسان ارتش های جهان متوجه آن شوند یک یک هلیکوپتر تهاجمی علاوه بر تسلیحات خود نیازمند فناوری های مدرن روز و تجهیزات پیچیده کامپیوتری است.
هلیکوپترهای تهاجمی درجهان امروزی وظایف متفاوتی را بر عهده دارند که کمترین آنها حملات غافلگیرانه مانند نابودی اسامه بن لادن است. حفاظت از اشخاص مهم در طول سفر، پشتیانی گردان های زرهی، حفاظت از کاروان های مهم حمل تسلیحات و برتری هوایی در جنگ هایی میانی از جمله مهمترین کاربردهای آنها است.
مجموعه Military Today که ید طولانی در انتخاب برترین های جهان دارد، اینبار نیز دست به کار شده و در آخرین ویرایش از لیست 9 هلیکوپتر تهاجمی برتر جهان تغییراتی را صورت داده است. این هلیکوپترها همگی در خدمت ارتش های جهان حضور دارند و تنها نام محصولاتی ذکر شده است که هم اینک در خدمت هستند.
پارامترهای بسیاری در این مقاله دخیل شده اند که حتی مهارت خلبانان از جمله آنها بوده است. متاسفانه اطلاعات مهم کامپیوتری در بسیاری از هلیکوپترهای مورد بحث کاملا محرمانه است و حتی تصاویر داخلی از کاکپیت آنها نیز در دست نیست! هلیکوپترهای تهاجمی همواره هزینه های بسیار بالایی را در زمینه های تولید به خود اختصاص می دهند.
Boeing AH-64E Apache Guardian ایالات متحده
مجددا هلیکوپتر تهاجمی و فوق مدرت آپاچی در صدر لیست مجموعه Military Today قرار گرفته است. آپاچی بعنوان مدل ۷۷ توسط شرکت بالگردسازی هیوز و در قالب برنامه بالگردهای تهاجمی پیشرفته ارتش ایالات متحده آمریکا و جهت جایگزینی هلیکوپتر ایاچ-۱ کبرا طراحی شد. آپاچی که نخستین بار در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۵ به پرواز درآمد دارای یک حسگر نصب شده در دماغه بالگرد است که نقش جستجو برای یافتن اهداف و سیستمهای دید در شب را ایفا میکند.
تسلیحات آپاچی شامل یک توپ ۳۰ میلیمتری (۱٫۲ اینچی) ام۲۰۳ که بین دو چرخ فرود اصلی در زیر بدنه جلویی بالگرد نصب شدهاست به همراه معمولاً ترکیبی از موشکهای ضد زره ایجیام-۱۱۴ هلفایر و غلاف راکتهای هیدرا ۷۰ است که روی ۴ غلاف تسلیحات روی بالهای بالگرد نصب میشوند. ایاچ-۶۴ دارای چندین سیستم پروازی پشتیبان برای بالا بردن احتمال دوام در نبرد میباشد و افزایش احتمال زنده ماندن خدمه در سقوط اولویت بالایی دارد. چند کشور عربی از جمله عربستان، مصر و امارات نیز این بالگرد را تحت اختیار دارند.
جالب است بدانید که طبق قوانین ارتش آمریکا، نیروی زمین این کشور قادر به استفاده از هواپیماهای جنگی نیست و آپاچی به منظور جایگزین شدن با کبری معرفی شد. دلیل آن هم حمله های هوایی سنگین به سیستم های زرهی بود که مدیریت آن تمام و کمال در دست نیروی زمینی باشد. نسخه جدید این بالگرد دارای تغییراتی در سامانه نشانه گذاری دیجیتالی و حمله های ساکت است.
Bell AH-1Z Viper ایالات متحده
دومین هلیکوپتر تهاجمی لیست میلیتاری تودی به یک بالگرد وحشتناک از آمریکا اختصاص دارد. یاِچ-۱زد وایپر بالگرد تهاجمی دو موتوره و چهار پره ساخت شرکت بل است که این مدل توسعه یافته مدل بِل اِیاِچ-۱دبلیو سوپر کبرا است که برای نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا طراحی شده است. نسخه اولیه این هلیکوپتر در سال 2010 معرفی و در سال 2012 وارد خدمت شد. این هلیکوپتر در بدنه خود از متریال های آپاچی نیز بهره می برد و جایگزین قدرتمند هلیکوپتر کبری است.
کبری در طول جنگ تحمیلی ساله ایران بارها موفق به عقب نگاه داشتن ستون های زرهی شده و برای مدت ها تهاجم عراق را درهم کوبید تا در این زمان بدست آمده نیروهای داخلی سامان دهی شوند. ایران در پیش از انقلاب تعداد زیادی از کبری ها را خریداری کرده و خوشبختانه این هلیکوپتر بسیار بهتر از نمونه های تولید شوروی که در اختیار عراق بود عمل کرد.
Bell AH-1Z Viper به یک سیستم مادون قرمز برای نابودی گرمای موتور مجهز شده است و یک توپ 20 میلی متری، راکت انداز هلفایر ضد تانک نیز بر روی آن نصب گشته. این هلیکوپتر قادر به کنترل موشک های هدایت شونده، سامانه کاملا دیجیتالی رویت و شناسایی هدف، ردیابی کامپیوتری و درگیری با کمترین زمان است.
Kamov Ka-52 Hokum-B روسیه
روسیه در سالهای بسیار زیاد همچنان از هلیکوپترهای تهاجمی پیشین خود استفاده می کرد که طراحی برخی از آنها به شوروی سابق باز می گشت. روسیه در این سالها تمرکز اصلی خود را معطوف به تولید جنگنده های جدید کرده بود اما با توجه به احساس نیاز به یک هلیکوپتر مدرن و تهاجمی، کاموف یا KA-52 طراحی و در سال 2008 معرفی شد.
کاموف 52 نسخه بهبود یافته کاموف 50 بود که غرب از جزئیات آن نیز با خبر شده بود. تا سال 2012 تنها 30 فروند از این هلیکوپتر به ارتش روسیه تحویل داده شد و دلیل آن نیز مشکلات مالی این کشور گزارش شد. کا 52 برای درگیری در هر شرایط آب و هوایی طراحی شده است و سامانه های دید در شب و هدف گیری کامپیوتری در نسخه های جدید آن نصب شد.
به دليل استفاده از فناوری Contra Rotating حتی در صورت آسیب دیدن یکی از موتورها، هلیکوپتر با یک موتور به فعالیت پرداخته و وجود دو ملخ در مانور پذیری آن تاثیر بسیار زیادی دارد. (در این قسمت مهندسان هوانوردی به طبع توضیحات بهتری را ارئه خواهند کرد).
کاموف جدید می تواند میدان نبرد را از طریق یک کامپیوتر مستقل مدیریت کرده و اطلاعات جنگی را برای دیگر نمونه های مشابه خود ارسال نماید. یک توپ 30 میلی متری بر روی آن نصب شده است و بدنه در برابر گلوله های 23 میلی متری نیز مقاوم است. همچنین تا 12 موشک ضد تانک Vikhr نیز در تسلیحات آن قابل نصب است.
Mil Mi-28 Havoc روسیه
هلیکوپتر میل 28 که برخی نام شیطان را بر روی آن نهاده اند، هلیکوپتر تهاجمی روسی است که ستون فقرات بالگردی این کشور نیز به شمار می رود. میل 28 یک بالگرد تهاجمی روسی جهت مقابله با اهداف زمینی زرهپوش و اهداف هوایی کمسرعت در روزوشب و تمام وضعیتهای آبوهوایی است. این بالگرد ۴ پره مجهز به به دو موتور توربو شفت با قدرت۲۲۰۰ اسب بخار میباشد. کار بر روی طراحی میل ام آی-۲۸ در سال ۱۹۸۰ آغاز شد و اولین پیشنمونه آن در نوامبر ۱۹۸۱ به پرواز درآمد.
در سال ۲۰۰۶ اولین فروند از آن به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شد. پیش بینی میشود این بالگرد تا سال ۲۰۱۶ جایگزین میل می ۲۴ شود. آخرین اطلاعات حاکی از آن است که تا کنون نزدیک به 60 فروند از آن تولید شده و کشور ونزوئلا نیز از دارندگان است.
دو کاکپیت آن به شدت محافظ شده است و جالب است بدانید که یک سامانه فرار اضطراری نیز برای آن در نظر گرفته شده است که خلبانان را نجات می دهد. این بالگرد به مجموعهای از سامانههای الکترواُپتیکی برای دیده بانی و هدفگیری مجهز شده است و این تجهیزات عبارتند از: یک فاصله یاب لیزری، جوینده هدف نشان گذاری شده بالیزر، دوربین تلویزیونی با سطح نوری پایین، برای انجام عملیات شبانه و یا شرایط کمترین نور طبیعی روزانه، دستگاه نمایشگر Head Up و دستگاه نشانه روی مستقر بر روی کلاهخود خدمه پروازی.
این بالگرد به سامانه یکپارچه تمام دیجیتال «بی آر یی او-۲۸ان» (BREO-28N) با توانایی عملیات روزانه و شبانه و همه شرایط جوی و در کل شش نمایشگر چند منظوره کریستال مایع (سه عدد در کابین هر یک از خدمه) مجهز است.
Eurocopter Tiger فرانسه/آلمان
پنجمین هلیکوپتر تهاجمی لیست محصولی مشترک بین آلمان و فرانسه است. نخستین پیشنمونه این هلیکوپتر در سال ۱۹۹۱ به پرواز درآمد اما به کار گیری رسمی آن در هوانیروز آلمان و فرانسه تا سال ۲۰۰۳ به طول انجامید. این هلیکوپتر تهاجمی محصول نهایی پروژه مشترک آلمان و فرانسه در دوران جنگ سرد برای تولید یک هلیکوپتر ضدتانک کارآمد است که بتواند در برابر حمله نیروهای زمینی شوروی به اروپای غربی ایستادگی کند. به این منظور بخشهای هلیکوپترسازی شرکت فرانسوی آئروسپاسیال و شرکت آلمانی دایملر-بنز در هم ادغام شده و یوروکوپتر را ایجاد کردند.
پس از فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد آلمان و فرانسه تصمیم گرفتند این پروژه را برای ساخت یک هلیکوپتر جنگنده چند منظوره ادامه دهند که بتواند علاوه بر شکار تانکها و زرهپوشهای دشمن در نقش های دیگری چون پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی خودی، عملیاتهای شناسایی مسلح در میدان جنگ و اسکورت بالگردهای دیگر نیز کارآمد باشد. تایگر در آلمانی Tiger و در فرانسوی Tigre نوشته میشود و به معنی ببر است. نام این بالگرد به پیروی از سنت فرانسویها در نامگذاری بالگردهای خود به نام حیوانات تیزرو انتخاب شدهاست.
سنتی که در نامگذاری هلیکوپترهای معروف فرانسوی همچون پوما، غزال و آلوئت رعایت شده بود. تایگر نخستین بالگرد اروپایی است که به طور کامل با ترکیبات کامپوزیتی ساخته شدهاست. این هلیکوپتر از ویژگیهای پیشرفته دیگری چون کابین خلبان شیشهای، فناوریهای پنهانکاری و مانورپذیری بالا برخوردار است و در طول عمر کوتاه فعالیت خود ماموریتهای جنگی متعددی را در افغانستان، لیبی و مالی به انجام رساندهاست. این هلیکوپتر هماکنون در نیروهای مسلح چهار کشور آلمان، فرانسه، اسپانیا و استرالیا در حال فعالیت است.
Z-10 چین
چینی ها به کپی از طراحی های غربی و شرقی شهره هستند، ششمین هلیکوپتر تهاجمی لیست را به خود اختصاص داده اند. این هلیکوپتر با کمک های فراوان از دو کمپانی Eurocopter و Augusta به تولید رسیده و اولین هلیکوپتر تهاجمی تولید این کشور است. برخی منابع مدعی آن شده است که این هلیکوپتر را دفتر طراحی کاموف در روسیه طراحی کرده است. مدل های اولیه در سالهای 2009 تا 2010 به ارتش این کشور تحویل داده شده است.
ماموریت های اصلی Z-10 در زمینه مبارزه با ستون های زرهی و برتری میدان نبرد است؛ با این حال چند ویژگی به منظور درگیری های هوا به هوا نیز در آن گنجانده شده است. بدنه Z-10 به منظور کاهش سطح مقطع راداری به طور سراشیب طراحی شده است. کاکپیت خلبان به وسیله یک زره قطور محافظت می شود. این بالگرد به یک توپ 30 میلی متری مجهز و موشک های TOW-2A مجهز شده است.
همچنین موشک های نصب شده بر روی آن قابلیت کنترل کامپیوتری و درگیری با تانک را دارا هستند. Z-10 می تواند راکت های غیر هدایت شونده را نیز بر روی خود حمل نماید. خلبان ها به سامانه دیجیتالی هدف یابی و دید در شب مجهز شده اند.
سیستم شناسایی دوست یا دشمن ( IFF ) در WZ-10 به گونه ای طراحی شده است که بتواند در جنگ های بسیار شلوغ نیست به درستی عمل نماید. Z-10 قادر به طبقه بندی و الویت گذاری دشمنان به وسیله کامپیوتر است. حداکثر 16 موشک توسط این هلیکوپتر قابل حمل هستند. نمایشگرهایی بر روی این کلاه نصب شده که شبیه به نمایشگر های کلاه خلبان در AH-64 آپاچی است.
Denel AH-2 Rooivalk آفریقای جنوبی
شاید تعجب کنید اگر یک هلیکوپتر تهاجمی ساخت آفریقای جنوبی را در لیست مشاهده نمائید. اما این بخش از اتحادیه تولید کننده بسیاری از تسلیحات نظامی جهان است که بسیاری از کشورها از آن استفاده می کنند! بالگرد تهاجمی ساخت شرکت دنل اویشن کشور آفریقای جنوبی است.اولین فروند از این بالگردها در ژوئیه سال 1999 میلادی به اسکادران شانزدهم مستقر در پایگاه نیروی هوایی بلومسپریت تحویل داده شد.این بالگردها سرانجام در پایان سال 2005 میلادی به توانایی عملیاتی اولیه (IOC) دست یافتند.نیروی هوایی آفریقای جنوبی (SAAF) دوازده فروند از گونه AH-2A آن را سفارش داده است.
در سال 2011 این بالگردهای به مرحله دقیق از عملیات جنگی رسیده و به طوری رسمی تر مورد بهره برداری قرار گرفتند. این بالگرد مهندسی معکوس از هلیکوپتر پوما نیز به شمار می رود. یک توپ 20 میلی متری برای آن در نظر گرفته شده است.
AH-2 دارای یک سیستم دیجیتالی تشخیص هدف و ردیابی سیستم است. این هلیکوپتر می تواند 16 موشک TOW را حمل نماید. موشک ضد تانک بومی Mokopa نیز در لیست پشتیبانی آن قرار دارد. اسکورت و نقش نفوذ عمیق، حملات هوایی بر علیه نیروهای زرهی متعدد، حمله زمینی مستقل، شناسایی مسلح و آتش ناگهانی از جمله کاربردهای تعریف شده برای این هلیکوپتر است.
به دلیل مشکلات مالی تنها 11 یا 12 فروند از آن به مرحله تولید رسیده است. با توجه به ظاهر و بدنه باریک آن، هدف قرار دادن این هلیکوپتر کار چندان آسانی نیست. متاسفانه اطلاعات چندانی از ویژگی های خاص Denel AH-2 Rooivalk در دست نیست.
Augusta A129 Mangusta ایتالیا
هشتمین انتخاب مجموعه Military Today یک هلیکوپتر عجیب است چرا که می توان آن را آپاچی آمریکایی دانست که توسط ایتالیا تولید می شود. با این حال بسیاری از امکانات و مشخصات آنها با یکدیگر متفاوت است. A129 اولین هلیکوپتر تهاجمی است که در غرب اروپا تولید می شود. این هلیکوپتر برای اولین بار در سال 1990 معرفی شد اما در پایان سال 1992 تولید آن به دلایل مشکلات مالی متوقف شد و هلیکوپترهای تولید شده تا آن زمان، به ارتش ایتالیا تحویل داده شد.
کمی بعد این هلیکوپتر به استاندارهای بین المللی به روز شد. این هلیکوپتر تهاجمی دارای وزن پایینی است از این رو زره حمل شده توسط آن کمتر از همتایان است. اما تیغه های آن در برابر شلیک گلوله های 30 میلی متری مقاوم است.
نقش اصلی این هلیکوپتر در میدان نبرد درگیری با تانک و ستون های زرهی است. راکت های مطرحی مانند Hellfire و TOW یا استینگر بر روی آن قابل نصب است. در حال حاضر ترکیه به طراحی یک هلیکوپتر بومی مشغول است که مشتق شده از Mangusta است.
Mil Mi-24 Hind روسیه
آخرین هلیکوپتر این لیست را برخی به ارابه شیطان می نامند. میل 24 نوعی بالگرد تهاجمی سنگین روسی است. میل-۲۴ علاوه بر آنکه به چندین تیربار و جایگاههای حمل راکت و موشک مجهز است، ظرفیت حمل ۸ سرباز مسلح را هم داراست و در واقع یک هلیکوپتر ترابری نیز محسوب میشود و از این نظر قابل مقایسه با هیچ بالگرد جنگنده دیگری نیست. این بالگرد زرهپوش دوموتوره در شرکت میل طراحی شده و از سال ۱۹۷۲ مورد استفاده اتحاد جماهیر شوروی و وارثان آن و بیش از ۳۰ کشور دیگر دنیا قرار گرفتهاست.
خلبانان شوروی به این بالگرد لقب «تانک پرنده» را دادهاند. لقبی که اشاره به قدرت آتش فوقالعاده بالا، و استقامت و حفاظت زرهی مناسب این بالگرد اشاره دارد. مدلهای صادراتی میل-۲۴ از قابلیتهای کمتری نسبت به مدلهای مورد استفاده شوروی و همپیمانان نزدیک شوروی برخوردارند و میل-۲۵ و میل-۳۵ نامیده میشوند. در طراحی میل به عامل سرعت بسیار توجه شده بود و درسال ۱۳ آگوست ۱۹۷۵ میل-۲۴ توانست رکورد سرعت ۳۳۲٫۶۵ کیلومتر در ساعت را به نام خود ثبت کند.
در ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۸ میل-۲۴ رکورد قبلی خود را با رسیدن به سرعت ۳۶۸٫۴ کیلومتر در ساعت شکست که این رکورد در سال۱۹۸۶ به وسیله هلیکوپتر لینکس انگلیسی شکسته شد. عراق در سال ۱۹۷۷ برای نخستین بار ۱۲ فروند میل-۲۵ (مدل صادراتی میل-۲۴) را سفارش داده بود که تا پیش از شروع جنگ با ایران هشت فروند آن به ارتش عراق تحویل شده و یکی از آنها ۱۵ روز قبل از شروع رسمی جنگ توسط یک اف-۱۴ ایرانی سرنگون شده بود.
در طول جنگ هشتساله عراقیها در چندین سفارش جداگانه تعداد بیشتری میل-۲۵ را سفارش دادند. هرچند روسها در تحویل این بالگردها به عراق بسیار کند عمل میکردند چون خودشان نیاز مبرمی به میلهای بیشتر برای حمایت از نیروهای خود در جنگ افغانستان داشتند. در تابستان سال ۱۳۶۱ وقتی که جنگ ایران و عراق به اوج خود رسید حدود ۲۰ بالگرد میل-۲۵ در عراق فعال بود. این بالگردها در اختیار یکی از واحدهای هوانیروز عراق قرار داشت که از تواناترین و وفادارترین خلبانان به حکومت تشکیل میشد.
.: Weblog Themes By Pichak :.